ఆ మధ్యన ఒక రోజు మా అమ్మాయిని బయట లాన్లో ఆడిస్తున్నాను. ఉన్నట్టుండి నాన్నా నీకో కథ చెప్పనా అంది. సరే చెప్పమంటే ఇలా చెప్పింది:
"అనగనగా ఒక చిన్న జిరాఫీ పిల్ల ఉంది. దానికి ఒకసారి చాలా ఆకలి వేసి చెట్టు నుంచి చాలా పళ్ళు కోసుకుని తినేసింది. అప్పుడు దాని పొట్ట పెద్దగా అయిపోయింది. అది ఇంటికి వెళ్ళి వాళ్ళ అమ్మ నాన్నలకి నమస్కారం పెడదామంటే పొట్ట పెద్దదవటం వల్ల కుదరటం లేదు. చాలా కష్టపడి పెట్టింది కానీ ఇంతలో దాని పొట్ట పగిలిపోయి అందులోంచి పళ్లన్నీ కింద దొర్లిపోయాయి. అప్పుడు వాళ్ళ నాన్న జిరాఫీ ఒక పాముని తెచ్చి దాని పొట్టకి బెల్టు లాగా పెట్టి కుట్టేసాడు."
ఎప్పుడో ఆరు నెలల క్రితం చెప్పిన వినాయకుడి కథను అది అంత బాగా గుర్తు పెట్టుకున్నందుకు సంతోషించాలో లేక దేవుళ్ళ పాత్రలను జిరాఫీలుగా మార్చేసినందుకు ఏడవాలో తెలియలేదు. బహుశా ఇలాంటివాళ్ళే పెద్దయ్యాక తెలుగు సినిమా దర్శకులు అవుతారేమో.